Wąs polski wolność ubezpieczający

Są powody do optymizmu. Kraj się rozwija, z kryzysu została tylko zielona plama, a budżet mamy taki, że palce lizać. Nic dziwnego, że ten optymizm się udziela.

Niestety, nie każdemu, więc do urodzonych malkontentów Partia Miłości wysyła promienny uśmiech oraz oddziały ABW. Te ostatnie wpadły właśnie o szóstej rano z przyjacielską wizytą do studenta z Tomaszowa Mazowieckiego. Ten patologicznie ponury młodzian kalający zacne imię Robert prowadził kulturalną – jak zapewnia – i satyryczną stronę AntyKomor.pl.

Jak bardzo była ona kulturalna, nie wiem, toteż nie wyrywam się z jej obroną, niemniej jednak wysyłanie do walki z internautą służb specjalnych budzi zdumienie nawet prof. Piotra Kruszyńskiego, który zauważa, że "ABW jest od ścigania najcięższych przestępstw". Ale też, panie profesorze, powołane do zwalczania terroryzmu służby po śmierci bin Ladena mają chwilowo wolne moce przerobowe, zajęły się więc oprawcą zza klawiatury.

Dziarscy panowie w kominiarkach nie tylko zarekwirowali 25-latkowi laptop i twarde dyski, ale też przeszukali mu mieszkanie oraz, proszę mnie uszczypnąć, piwnicę. Podziemia antyprezydenckiego się spodziewali, u licha, czy jak?!

A może, to już moje domysły, ów zbir ukrywał tam fanatycznych kiboli obrażających majestat Premiera Rzeczypospolitej, sugerując, iż cierpi on na wrodzony zespół niedoboru jodu, zwany pospolicie matołectwem? Tymi zbrodniarzami zajęły się już uzbrojone organy, podśpiewując przy tym "Make peace, not PiS". Każdy z bandytów dostał 500 złotych mandatu. Jak można się domyślić, stówka była za brzydkie wyrazy, a na 400 złotych wyceniono honor Donalda Tuska, którego chroni konstytucja oraz generał Bondaryk. I policja.

Trochę rozczarowuje w tym kontekście postawa armii, która, o ile wiadomo, nie przeczesuje jeszcze tomaszowskich lasów w poszukiwaniu antytuskowej partyzantki. A szkoda, bo można by tę operację połączyć z nagonką, a już Pan Prezydent wiedziałby, co z tak pięknie zagnaną zwierzyną zrobić.

Ze swej strony autor tego felietonu kaja się oraz obiecuje pisać tytuł Pana Prezydenta wielkimi literami, podkreślając tym samym szacunek do Głowy Państwa. Jednocześnie skruszony autor (błagam, nie o szóstej rano!) zobowiązuje się nadać następnemu synowi, jeśli się tylko narodzi, imię Bronisław. Lub choćby zapuścić mu wąsy.

Robert Mazurek

Jeśli było to sorry => Zamknięci w gospodarczym więzieniu

Nie chcę bronić, ale zwyczajnie trema. 19 lat, uczennica technikum - prywatnie ma taką wiedzę, że zgniotłaby bardzo wiele osób. A ponadto bardzo prawilne, kibolskie poglądy .

Nie chcesz bronić ale jednak bronisz Wiedzę być może i posiada, aczkolwiek odpowiedź na tak proste pytanie dla kogoś kto ma zamiar brać udział w życiu politycznym jakiej udzieliła, nie była wynikiem tremy, gdyby był tylko strach mogłaby się zacinać, zastanawiać długo, jąkać itp. itd. ale ona nawet jednego słowa sensownego na temat konserwatyzmu nie potrafiła sklecić, a już zakończenie że w sumie chodzi o wszystko... No ale ok. Żeby nie rozmywać.

Mam tylko nadzieję, tak dobre wyniki sprzedaży to stała tendencja która pójdzie jeszcze nieco w górę, a nie jedynie chwilowe zainteresowanie nowinką na rynku.

to będzie w końcu niezależna telewizornia .

Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji przydzieliła miejsca na platformie cyfrowej różnym nadawcom telewizyjnym. To bardzo ważne wydarzenie, gdyż za trzy lata będzie można nadawać tylko w przestrzeni cyfrowej. Przestrzeń dotychczasowa, analogowa, ulega likwidacji.

Koniec z rozpasaniem

Miejsca na nadawanie w nowej technologii dostali nie tylko starzy nadawcy telewizyjni, ale też producenci telewizyjni, co już powinno zainteresować mass media. Ale nie zainteresowało.

Wśród tych producentów jest spółka będąca w części własnością Agory. To tłumaczy, dlaczego „Gazeta Wyborcza" nie jest w tej sprawie tak wścibska, jak bywa w innych.

Jest też spółka, którą kiedyś zakładał Jan Dworak, obecny przewodniczący KRRiT. To też, może, coś tłumaczy. Jest też firma, w której działa Maciej Grzywaczewski, niegdyś zasłużony dla kampanii wyborczej PO. To, zapewne, także coś tłumaczy.

No i w tym doborowym towarzystwie jest także Maciej Strzembosz, inicjator, współautor i propagator tzw. obywatelskiego projektu ustawy o mediach publicznych. To, niewykluczone, że także ma sens tłumaczący. Jak i to, że za tym projektem nowej własności mediów publicznych kryją się ludzie orientacji ściśle platformianej, jak Agnieszka Holland, czy lewicowej, jak Jacek Żakowski. To też ma sens objaśniający ostatnie wydarzenia.

Jaki? Cóż, gdy Tusk zawarł z przedstawicielami salonów kultury w Polsce pakt na jeden stały dla nich procent budżetu, to wyraźnie w swej dobroci jeszcze postanowił coś dorzucić. KRRiT dała miejsce w przestrzeni cyfrowej, a premier przyrzekł, że tzw. obywatelski projekt ustawy o mediach publicznych stanie się ciałem.

Warto tutaj dodać, że projekt ten oznacza wywłaszczenie obywateli z jakiegokolwiek wpływu na telewizję i radio publiczne, które przez lata budowali i finansowali swoimi pieniędzmi (abonamentem). Owszem, mieli ten wpływ pośrednio, bo przez polityków, których wybierali lub nie. Ale jednak jakiś mieli. Teraz koniec z takim demokratycznym rozpasaniem. Media publiczne zostaną przejęte przez stowarzyszenia twórcze, nieodpowiadające już przed nikim.

Góra złota

Platforma cyfrowa i media publiczne to nie lada kąsek dla producentów kultury i jej twórców. Za taki hojny mecenat Tuskowi należy się dozgonna wdzięczność ze strony salonów kulturalnych. Andrzej Wajda doprawdy mocno się ograniczył, przemawiając na inauguracji komitetu wyborczego Bronisława Komorowskiego: przyjaciół macie nie tylko w TVN, drodzy panowie z PO. W innych mediach też, w salonach kultury także. No i w biznesie, o czym za chwilę.

Swoją drogą, to bardzo ciekawe zjawisko, takie zainteresowanie ze strony mass mediów jakąś sprawą lub brak zainteresowania. Ile ja się nagadałem o pieniądzach, które należą się jak psu micha telewizji i radiu publicznemu od spółki EmiTel będącej własnością Telekomunikacji Polskiej SA. To jest dobre ponad 600 milionów złotych za zawyżone przez lata opłaty emisyjne.

Ani obecne władze mediów publicznych, ani minister Skarbu Państwa, ani KRRiT nie kiwnęły palcem w tej sprawie. TP SA właśnie sprzedała EmiTela, więc niebawem będziemy mogli szukać wiatru w polu. Mówiłem o tym niedawno na posiedzeniu Senackiej Komisji Kultury. Nie podejrzewam, żeby to dało jakikolwiek efekt, mimo że senator Piotr Andrzejewski, szef tej komisji, to wielkiej zacności człowiek.

Więc – pro publico bono – podejmuję próbę ostatnią: panie i panowie ze stowarzyszeń twórczych, Drodzy Państwo: Agnieszko Holland, Maćku Strzemboszu, Jacku Żakowski, skoro dostajecie za friko media publiczne, podnieście larum, że ktoś ograbił wam kasę. 600 milionów złotych to nie w kij dmuchał! Można za to wyprodukować serial seriali i jeszcze parę filmów na dodatek. A to dla was oznacza górę złota. Powalczycie o pieniądze waszych mediów? Niech pan premier Tusk nie sądzi, że można was kupić byle czym.

Od czwartku 26 maja w sprzedaży numer miesięcznika "Nowe Państwo" poświęcony kibicom i napisany przez samych kibiców, zarówno aktywnych, jak i "pikników". Zbiór publicystyki kibolskiej, jakiego jeszcze w polskiej prasie nie było. Odtrutka na propagandę "Gazety Wyborczej", nagonkę rządu Tuska i bełkot telewizyjnych celebrytów.

W numerze m. in.:

Okładka: "Polska kibolska", rysunek Piotra "Starucha" Staruchowicza specjalnie dla "Nowego Państwa".

"Litar" i "Staruch" opowiadają o swojej pasji. Kim są dwa najgorsze czarne charaktery polskich mediów? Jak po raz pierwszy trafili na Bułgarską i Łazienkowską i zarazili się kibicowaniem? Jak z obiecujących niegdyś studentów Akademii Ekonomicznej i Akademii Sztuk Pięknych wyrośli w mediach na groźnych hersztów "stadionowych bandytów"? Jakie kibolskie wartości są dla nich ważne? Co myślą wzajemnie o sobie?

"Dufo" prawdziwa opowieść o ś. p. Tadeuszu Duffeku (1968-2005), legendarnym królu kibiców Lechii Gdańsk. Od poprawczaka i chuligaństwa, przez walkę z komuną, wyciąganie A-klasowej Lechii z niebytu, po order od prezydenta Lecha Kaczyńskiego.

"Kibol to brzmi dumnie" - rozmowa z Jerzym Dudałą, socjologiem, kibicem Zagłębia Sosnowiec, autorem książki "Fani chuligani. Rzecz o polskich kibolach": "Ten rząd się ich po prostu boi. Dlatego, że są to ludzie idei, którzy potrafią się zorganizować i w sposób prześmiewczy ukazać nieudolność rządzących".

"Szacunek ludzi ulicy"- Piotr Lisiewicz, znany z happeningów Akcji Alternatywnej Naszość dziennikarz "Gazety Polskiej" i kibic Lecha Poznań o tym, jak "Gazeta Wyborcza" oskarżyła go o wspieranie "stadionowych bandytów" oraz bycie "piewcą kibolstwa": "O ile dla tabloidów okładki o krwawych bandytach stadionowych to sensacja, na której chcą zarobić, to dla <> to wojna ideologiczna. Związana z faktem, że zwykły kibic, daleki od polityki, woli obchodzić Święto Niepodległości, niż
pójść na marsz równości".

"Futbolowa wojna prewencyjna" - prof. Andrzej Waśko, kibic Wisły Kraków, o prawdziwych przyczynach wojny rządu z kibicami: "W sprawie kibiców normalni ludzie nie znają faktów, sprzecznych z obrazem, którym są na co dzień karmieni przez media. Natomiast właściciele tych mediów znają te fakty i już dawno zdali sobie sprawę, że to, co naprawdę w ostatnich latach działo się na piłkarskich trybunach, jest sygnałem ważnego procesu społecznego, który długofalowo może się okazać dla niebezpieczny dla
ich interesów i pozycji w układzie władzy".

"Haratanie w kibica, czyli premier na wojnie" Michał Rachoń, ekspert rynku sportowego i dyrektor w agencji marketingu sportowego o tym, po co rządowi była "prowokacja bydgoska", o języku antykibicowskiej propagandy, o geografii patologicznych lobby wokół polskiej piłki oraz o marketingowych błędach Tuska, które mogą go kosztować władzę.

Jak kibicował "Kisiel"? Stefan Kisielewski, jeden z najwybitniejszych polskich felietonistów XX wieku, był aktywnym kibicem. Pisał: "Gdy widzę wytwornego starszego pana tłoczącego się na stadionie Wisły pospołu z obszarpanym młokosem, doznaję wzruszającej sympatii, sympatii i uczucia solidarności wobec nich obu i wobec nieprzeliczonych tłumów falujących naokoło; wszyscy jesteśmy ludźmi i wszyscy jako ludzie, pozostaniemy niepoprawnymi nałogowcami przygody - tęsknota za nią nie ustępuje nawet przed siwymi włosami i zgarbionymi plecami".

"Race odpalone dla księdza Jerzego" wspomnienie o tym, jak kibice upominali się o prawdę o zamordowanym przez komunistów księdzu Jerzym Popiełuszce, autorstwa księdza Jarosława Wąsowicza SDB, kibica Lechii Gdańsk, organizatora pielgrzymek kibiców na Jasną Górę.

"Justynian matole, twój tron obalą kibole" Urszula Radziszewska o tym, jak bizantyjski cesarz Justynian wypowiedział wojnę kibicom wyścigów rydwanów, za co bogowie pokarali go dżumą.

Galeria zdjęć z opraw patriotycznych

"Nowe Państwo" to miesięcznik, który można kupić za 12 złotych w empikach, salonikach prasowych i większych kioskach. Wchodzi on w skład Strefy Wolnego Słowa razem z m.in. portalem Niezależna.pl i tygodnikiem "Gazeta Polska" mediami od lat wspierającymi kibiców.