Rywalizacja jest bardzo duża miejmy nadzieję,że Wdowczyk też widzi to co piszesz.Moustapha odejdzie z końcem kontraktu więc Poparę można zostawić

A czytać umiesz czy tylko literki oglądasz przyjacielu? Gdzie ja tu kretyna z Wdowczyka zrobiłem?

Icar ok ale na tym polega sztuka dyskusji która dls niektótych jest równoznaczna ze sztuką mieszania z błotem.Można się niezgadzać ale szacunek nakeży się każdemu.Może jestem staromodny ale inaczej nie umiem

Ma pan za sobą debiut w dorosłej reprezentacji Polski, ale przede wszystkim jest pan częścią kadry U-21. Jak wychodzi panu przejście na kolejny wyższy poziom?

Przede wszystkim skupiam się na klubie, bo dzięki grze w Pogoni w ogóle dostaję kolejne powołania. Bardzo się cieszę z występu w pierwszej reprezentacji, dużo to dla mnie znaczyło, ale przede mną jeszcze więcej pracy, żeby się w niej zadomowić. Mam za sobą tylko jedno zgrupowanie, dlatego bardziej czuję się częścią reprezentacji „olimpijskiej”.

I to na pewno ważną częścią, jesteście bardzo blisko sukcesu.

Mamy super zespół i bardzo dobrą atmosferę w drużynie, trener Dorna dobrze wszystko skomponował, a za tym idą wyniki. Do końca eliminacji został nam jeden mecz, w którym na dobrą sprawę wystarczy remis, żeby skończyć grupę na pierwszym miejscu. Wypracowaliśmy sobie świetną zaliczkę i teraz obserwujemy, co dzieje się w pozostałych meczach naszej grupy.

Między dwoma ostatnimi meczami eliminacji jest prawie równy rok przerwy. Nie przeszkadza wam tak długie oczekiwanie na ostateczne rozwiązanie?

W 2013 roku mieliśmy bardzo napięty harmonogram, tak naprawdę wszystkie mecze eliminacji graliśmy w krótkich odstępach czasowych. Nie rozumiem, dlaczego tak wyszło, ale trzeba się z tym pogodzić. Teraz Turcy, Szwedzi czy Grecy grają między sobą, a my obserwujemy. Pozostałe reprezentacje rozbiły to sobie na dwa lata, u nas wyszło nieco inaczej. Ale może to i dobrze? Jesteśmy w takim miejscu, że gramy jeden mecz o wszystko, wóz albo przewóz.

Czyli mimo tak długiej przerwy nie będzie problemów z motywacją?

Mamy zgrupowania kadry, nic nam nie ucieknie. Gdybyśmy rzeczywiście nie widzieli się przez rok, atmosfera pewnie by się posypała, ale dzięki tym spotkaniom będziemy nadal zgrani. Już trener Dorna coś wymyśli.

Gdyby nie kary zawieszenia po czterech żółtych i jednej czerwonej kartce, wystąpiłby pan we wszystkich 30. kolejkach rundy zasadniczej T-Mobile Ekstraklasy. Ma pan jeszcze siłę na rundę finałową?

Nie mam wyboru, muszę mieć siłę! Gdyby nie reforma ligi, bylibyśmy już po sezonie, urlopy, odpoczynek… Ja się jednak cieszę, że mamy do rozegrania jeszcze siedem kolejek i na pewno jestem na nie gotowy! Okres przygotowawczy przepracowaliśmy bardzo solidnie i jestem pewien, że nie tylko mi, ale wszystkim w drużynie sił nie zabraknie.

Niedawno rozmawiałem z Akahoshim, który za żadne skarby nie chciał zdradzić celów Pogoni na rundę finałową, mówił tylko o czołowej ósemce. Teraz, kiedy znaleźliście się już w tym gronie mogę zapytać: co dalej?

To prawda, podstawowy cel już osiągnęliśmy, ale trzeba grać dalej. Wiadomo, że kolejne zwycięstwa weryfikują wcześniej postawione cele i przybliżają nas do podium. Mamy już wystarczającą ilość punktów i wystarczająco dobry zespół, żeby myśleć o udziale w pucharach. Nie rozmawiamy o tym jednak w klubie, nie jest to obecnie ważna kwestia dla zawodników. Robimy swoje, a na koniec rozgrywek zobaczymy, co nam to da.

Runda zasadnicza pozwoli wam zagrać cztery mecze rundy finałowej w Szczecinie, gdzie macie ogromne wsparcie w tym sezonie. Traktujecie to jako przewagę?

Właśnie dlatego tak ważne było pokonanie Widzewa. Mieliśmy zapewnione miejsce w ósemce, ale chcieliśmy grać ten jeden mecz więcej u siebie. To się udało! Powiedzmy sobie szczerze, dla przeciwników Szczecin jest obecnie bardzo trudnym terenem. Kibice bardzo nam pomagają, jest ich w tym sezonie dużo i każdy kto do nas przyjeżdża wie, że nie będzie łatwo. My też czujemy się pewniej u siebie, nam rozgrywanie czterech meczów w Szczecinie daje same pozytywy.

Kibice przychodzą, bo i wasza gra w porównaniu do poprzedniego sezonu wygląda zdecydowanie lepiej. Spodziewaliście się takiego postępu i wyników, czy osiągnięcia z tego sezonu zaskoczyły was samych?

Rok temu, kiedy nie byliśmy jeszcze pewni utrzymania, w klubie pojawił się trener Wdowczyk i dodał nam dużo pewności siebie. Przyszedł do drużyny, która była nisko w tabeli, niezorganizowana i po kolei wszystko poukładał. Zgrupowania z trenerem Wdowczykiem są nie tylko bardzo pracowite, ale przede wszystkim przynoszą efekty. Stąd nasze zwycięstwa.

Od razu widać, że to prawdziwy fachowiec?

Czujemy, że jesteśmy w dobrych rękach i dzięki niemu też bardziej wierzymy w swoje umiejętności.

Przejście do Pogoni z Lecha Poznań było więc najlepszą z dotychczasowych decyzji zawodowych?

Na pewno była to trudna decyzja, ale też okazała się najważniejsza odkąd gram w piłkę. Odważyłem się zrobić krok do tyłu, przecież kiedy przychodziłem do Szczecina Pogoń grała w pierwszej lidze i razem robiliśmy ten awans. Zdecydowanie podjąłem dobrą decyzję.