a kiedy tramwaje do kijewa,warszewa,szafera i redy ??

Przy okazji inwestycji. Oto kolejny news z dzisiaj.





I jeszcze zdjęcia z dzisiaj przedstawiające jak wygląda budowa kładki nad przyjaciół żołnierza gdzie przebiega część obwodnicy kładka

ja dzis na forum GW przeczytalem fajna opinie nt stadionu ale mysle ze jak najbardziej sie ma do tematu "centrum"

Jakby ten projekt wprowadzili w życie to byłbym dumny z tego miasta W końcu byłoby porządne miejsce na spotkania przy kawie albo piwku w miłym otoczeniu z którego aż promieniuje kultura wysoka.

Przy dworcu będzie wygodniej i bezpieczniej


Trwa budowa nowych schodów przy ul. Owocowej.
Zejście znajduje się w rejonie dworców PKP i PKS, i to głównie podróżni z niego korzystają. Remont był niezbędny, ponieważ poprzednie schody rozpadały się niemal pod nogami. Dodatkowo nieoświetlony rejon nie był zbyt bezpieczny, gdyż stał się miejscem spotkań amatorów alkoholu „pod chmurką”.

Oprócz nowych schodów ekipa remontowa odnawia też stary mur, który z pewnością będzie prezentować się o niebo lepiej, niż dotąd.

Do pełni szczęścia brakuje już tylko oświetlenia całej ulicy Owocowej, z której korzysta sporo podróżnych. Dziś w reprezentacyjnym miejscu jakim jest rejon Dworca Głównego PKP nie ma tam ani jednej lampy.

artykuł + video

Do Szafera to pewnie już niedługo

Jak w latach 70-tych XX wieku widziano Szczecin roku 2000.

Metro i nowe mosty

W roku 2000 miało już nie być w Szczecinie sygnalizacji ulicznych. Tak uważali 30 lat temu szczecińscy architekci przewidując, że u progu XXI wieku w naszym mieście wszystkie ważniejsze skrzyżowania będą dwupoziomowe.
Powracamy do niespełnionych wizji urbanistów, architektów, planistów, którzy pod koniec lat 70. XX wieku opisywali Szczecin, jaki miał być według nich w roku 2000. Dziś prezentujemy ówczesne plany dotyczące komunikacji. Wszystkie, jako oczywiste i pewne, zaprezentowane zostały w roku 1978 w albumie "Szczecin wczoraj dziś jutro" Henryka Mąki.

Wielkie przeprawy

Już na początku lat 80. miano zabrać się za budowę dwóch niezwykle istotnych dla Szczecina mostów. Ten pierwszy to most Długi. Już pod koniec lat 70. okazało się bowiem, że ta licząca wówczas około 20 lat konstrukcja jest przestarzała i zbyt ciasna by bez przeszkód obsłużyć coraz większy ruch między lewo i prawobrzeżem. Dziś widać to zresztą znakomicie. Szczególnie w sytuacji, gdy na jednym pasie ruchu blokują się wzajemnie samochody i tramwaje.
W połowie lat 70. problem już dostrzegano przewidując wielką inwestycję, która wszystko zmieni. Miała zacząć się już na początku lat 80. Miejscy architekci i urbaniści przewidywali, że przeprawa zostanie nie tylko poszerzona, ale i podwyższona. Wszystko po to by most posiadał system bezkolizyjnych dróg dojazdowych, podobnych do tych, jakie posiada od strony centrum miasta Trasa Zamkowa.
Niemal równolegle miała rozpocząć się inna wielka inwestycja związana z Odrą: przeprawa przez rzekę na wysokości Polic. Sprawa tego mostu jest szczecinianom dość dobrze znana. Powraca regularnie, co kilka lat. Nie ma się temu, co dziwić. Rozwiązałaby ona transport przez Szczecin do Zakładów Chemicznych "Police" niebezpiecznych substancji, ożywiłaby też północne dzielnice Szczecina.
Pod koniec lat 70. budowa tego mostu wydawała się jednak przesądzona. Określano nawet wówczas czas, w jakim miało się to wydarzyć: lata 1981-1985. Most miał być przeznaczony zarówno do ruchu kołowego jak i kolejowego. By nie utrudniać żeglugi planowano zawiesić go nad rzeką na wysokości 54 metrów. To prawie taka wysokość, jaką ma Pazim.

Dwa poziomy jezdni

Gigantyczne inwestycje miały do roku 2000 wkroczyć także do centrum Szczecina. Zacznijmy od opisu tych "najskromniejszych".
Planiści chcieli zupełnie przebudować skrzyżowanie przy Bramie Portowej. To, które widzimy obecnie, powstałe w latach 60. XX wieku chciano przebudować na rondo. Warto przypomnieć, że taki pomysł pojawił się właśnie już w latach 60. Wówczas jednak otwarcie przyznano, że wiązałoby się to z koniecznością przesunięcia zabytkowej Bramy Portowej. Z przyczyn finansowych nie wchodziło to w rachubę. Pod koniec lat 70. już takiego problemu nie widziano, chociaż o konieczności przesunięcia zabytku nikt już oficjalnie nie wspominał.
Na budowie ronda nie chciano jednak kończyć. Wielka inwestycja miała sięgać także pod nawierzchnię, gdzie chciano stworzyć przejścia podziemne, wraz z tunelami-pasażami pełniącymi rolę centrum handlowego. Jednym słowem coś na wzór podziemi przy Dworcu Centralnym w Warszawie, jednej z flagowych inwestycji epoki Gierka.
Na przebudowie jednego skrzyżowania to jednak nie wszystko. W tym miejscu warto sięgnąć do źródeł i zacytować album "Szczecin wczoraj dziś jutro" z 1978 roku: "Podkreślić trzeba, iż w 2000 roku nie będzie już trzeba użytkować skrzyżowań ze światłami sygnalizacyjnymi. Po prostu ruch pojazdów (przewiduje się, iż w Szczecinie będzie 100 tys. Samochodów) spowoduje, że wszystkie węzłowe skrzyżowania otrzymają dwupoziomowe jezdnie".
Z tych przewidywań spełniło się tylko jedno. Faktycznie, w roku 2000 mieliśmy w Szczecinie około 100 tysięcy aut. O dwupoziomowych skrzyżowaniach do tej pory nikt jednak nie mówi jako o rzeczy niezbędnej.

Podziemna kolej

Najbardziej śmiałym pomysłem rodem z tamtych lat była chyba jednak idea budowy w Szczecinie metra. Takim oto środkiem komunikacji chciano połączyć nie tylko północne i południowe dzielnice Szczecina, ale także te leżące na osi wschód-centrum. "Metrem od Polic do Dąbia" - tak zatytułował Henryk Mąka obszerny rozdział poświęcony tej gigantycznej inwestycji.
Konieczność jej rozpoczęcia i ukończenia do roku 2000 wydawała się z ówczesnego punktu widzenia zupełnie oczywista i realna. Szczecin miał się przecież rozwijać i rozbudowywać wchłaniając coraz to nowe obszary. Widocznym do dziś efektem takiej polityki zmasowanego, ale mało urokliwego budownictwa jest osiedle Słoneczne. Osiedle na jeszcze większą skalę, mogące pomieścić około 100 tysięcy mieszkańców, planowano natomiast wybudować w północnych częściach Stołczyna. I wszystko to już w latach 90. minionego wieku. Trzeba to było jakoś jednak połączyć z centrum miasta.
Według ówczesnych planistów nowe linie autobusowe czy też tramwajowe nie wchodziły w grę. Zresztą te ostatnie, jako przestarzały środek komunikacji w mieście chciano w ciągu kilku lat zlikwidować. Także linia kolejowa przebiegająca przez centrum i obrzeża Szczecina nie spełniała wymagań wizjonerów ze względu na małą przepustowość (przeszkadzał ruch towarowy). "Tylko szybka kolej miejska - poprzez sprowadzenie pociągów pasażerskich pod ziemię - jest rzeczywiście optymalnym rozwiązaniem przyszłościowym" - czytamy w "Szczecin wczoraj dziś jutro".
Władzom miasta plan wydawał się na tyle realny, że zleciły nawet przygotowanie studium urbanistycznego przyszłego szczecińskiego metra, które miało mieć w sumie około 30 kilometrów długości. Pracami nad przygotowaniem studium kierował ówczesny dyrektor Instytuty Urbanistyki i Planowania Przestrzennego prof. Piotr Zaremba (pierwszy polski prezydent Szczecina). W efekcie powstała koncepcja, która zakładała, że na odcinku od Dworca Głównego do Niebuszewa trzeba przekopać około 3 kilometrowy tunel. Miał on przebiegać pod aleją Niepodległości i aleją Wyzwolenia. Poza centrum nie widziano potrzeby budowy podziemnych tras decydując, że śródmiejskie pociągi pojadą tak jak berliński S-bahn, na powierzchni. Ciekawe jest to, że ówczesne władze miasta, zarezerwowały pod tą inwestycję tereny zakazując budowy na nich czegokolwiek trwałego. I trudno się dziwić takim ruchom skoro według ówczesnego punktu widzenia (oficjalnego) jedynym problemem był brak czasu na przygotowanie planów pilnie oczekiwanej budowy metra.

Poduszkowcem do Stargardu

Przy tych buńczucznych zapowiedziach zupełnie niewinnie brzmią, więc plany budowy komunikacji wykorzystującej wodę. Hydrobusy, wodoloty, poduszkowce miały łączyć nie tylko nadodrzańskie dzielnice Szczecina, ale także centrum naszego miasta z Policami, Gryfinem, Stargardem (poprzez Inę), Goleniowem, Świnoujściem i Dziwnowem. Wszystkie te miasta i miejscowości miały, bowiem w roku 2000 tworzyć razem nierozerwalną aglomerację szczecińską liczącą w sumie milion mieszkańców. Jak jest - każdy widzi.

Andrzej Kraśnicki jr

Czyli jednak prace ruszają, nie spodziewałem się. Ciekaw jestem czy zaszły jakieś zmiany w projekcie, bo należałoby takowe wprowadzić albowiem ów projekt ma już swoje lata.

Architekci o wieżowcu na Wyzwolenia

Od samego budynku ważniejszy jest kontekst, czyli to, jak ten wieżowiec wpisze się w oś widokową - uważają szczecińscy architekci


Od samego budynku ważniejszy jest kontekst, czyli jak ten wieżowiec wpisze się w oś widokową. To trzeba przeanalizować - uważają szczecińscy architekci

30-piętrowy budynek przy al. Wyzwolenia, w miejscu PRL-owskiego bloku chce postawić warszawska spółka J.W.Construction. Co o tym sądzą szczecińscy architekci?



dr Marek Sietnicki

szef Zachodniopomorskiej Okręgowej Izby Architektów, członek Miejskiej Komisji Urbanistyczno-Architektonicznej

Forma interesująca, dynamiczna, może troszkę przyciężkawa, ale przemyślana. Warto przeanalizować, jak wpisze się w kontekst otoczenia - ta bryła zamyka przecież ciąg al. Wyzwolenia zarówno od strony ronda Giedroycia jak i od pl. Rodła. W sprawie takich projektów powinna się wypowiedzieć Miejska Komisja Urbanistyczno-Architektoniczna. Tym bardziej że w tej chwili nie ma osoby kompetentnej w Biurze Planowania Przestrzennego Miasta ani architekta miasta.



prof. Waldemar Marzęcki

Dyrektor Instytutu Architektury i Planowania Przestrzennego Politechniki Szczecińskiej

W tym roku razem z Klarą Czyńską i Pawłem Rubinowiczem opracowaliśmy na zlecenie miasta studium oddziaływania krajobrazowego zabudowy wysokiej przy al. Wyzwolenia. Zawarliśmy tam pewne wytyczne, m.in. taką, że obiekty wysokie, aby harmonijnie wpasowały się w krajobraz miasta, powinny być smukłe. Z naszych obliczeń wynika, że obiekt do 70-80 m wysokości może mieć bryłę masywną, wyżej już tylko smukłą, strzelistą. Ciężka bryła będzie dysharmonizować krajobraz. Mamy za mało danych, żeby popatrzeć na obiekt, który ma powstać przy al. Wyzwolenia z różnych stron. Ale na pierwszy rzut oka nie spełnia on naszych wytycznych.

Myślę, że lokowanie zabudowy wysokiej w centrum powinno być podporządkowane jednej wizji. Miasto winno mieć co do tego jednoznaczną politykę.





dr hab. Helena Freino

urbanistka, członek rady Zachodniopomorskiej Okręgowej Izby Urbanistów

Szkoda mi tego starego narożnego budynku z kopułą - on jest tam dominantą kompozycyjną, a tu nagle coś takiego mu wystrzeli w sąsiedztwie...

Nie jestem przeciwna budynkom wysokim, ale przypadkowemu ich lokowaniu. My ciągle nie mamy wizji, jaki ma być Szczecin. Ja w tym miejscu nie widzę wieżowca. Jeśli już, to pod warunkiem że te budynki będą swego rodzaju rzeźbą, indywidualną formą. Teraz mamy do czynienia z unifikacją - styl międzynarodowy, czyli szkło i hi-tech. Czy musimy tacy być?



Źródło: Gazeta Wyborcza Szczecin