Po roku gry, mimo awansu i tak rozstałeś się z klubem ze Szczecina. Dlaczego?
Kiedy grałem w innych polskich klubach i przyjeżdżaliśmy na mecze do Szczecina, atmosfera na tym stadionie była wspaniała. Kibice Pogoni byli wręcz fanatyczni i na to liczyłem podpisując kontrakt z „ortowcami”. Niestety… Na mecze Pogoni zaczęła przychodzić garstka kibiców, dodatkowo zamiast wspierać swój zespół, tylko nam ubliżali. Trzymałem to w sobie bardzo długo, aż do momentu wyjazdowego meczu z Niecieczą. Tam, kiedy wchodziliśmy do autobusu, grupka naszych fanów, zaczęła ubliżać naszemu kapitanowi. Bardzo mnie to zabolało, dlatego też w jednym z wywiadów powiedziałem, że Pogoń ma kibiców, ale są to kibice sukcesu, którzy kiedy nie idzie drużynie, nie potrafią jej wspierać. Porównałem ich do kibiców Śląska, o których wypowiadałem się w samych superlatywach. Po tym wywiadzie, stałem się ich największym wrogiem. Podczas każdego meczu niemiłosiernie mnie wygwizdywano. Początkowo myślałem, że sobie z tym poradzę, ale wiadomo… Nie jest miło być non stop krytykowanym i wyszydzanym. Po jednym ze spotkań, do naszej szatni przyszli nasi kibice. Stanąłem z nimi oko w oko. Po tamtej rozmowie wiele osób zaczęło mnie przepraszać. Mówili, że jestem naprawdę fajnym facetem. Na ulicy, kiedy wcześniej patrzono na mnie „z byka”, ludzie zaczęli mnie prosić, abym został w Szczecinie na kolejny sezon. Byłem tym bardzo miło zaskoczony. Kontrakt na kolejny sezon leżał już gotowy na stole. Ja miałem wrócić z urlopu i tylko go podpisać. Cztery dni przed powrotem, otrzymałem telefon, że działacze podpisali kontrakt z Traore… Wiesz co zabolało mnie najbardziej? Kiedy przyleciałem do Szczecina, późnym wieczorem, dałem słowo działaczom Pogoni, że podpiszę kontrakt z samego rana. Następnego dnia, zadzwonili do mnie ludzie z innego klubu, z innego kraju, oferując nieporównywalnie większe pieniądze. Powiedziałem im - „dzięki, ale dałem już słowo Pogoni”. Do dziś mam do nich pretensje o to jak mnie potraktowali. Chciałem zostać w Polsce, nadal grać w Pogoni Szczecin. To było najlepsze miasto do życia. Sportowo najlepiej było mi we Wrocławiu, ale pod względem życia, Szczecin był numerem jeden.

Do utrzymania moim zdaniem potrzeba będzie 34 pkt.

Jednak to prawda więc jest szansa że conajmniej przez pół roku tego gościa nie będziemy oglądać w barwach Portowców